Sypialnia Sama i Emily

Słuchajac Emily wtuliłem sie w poduszkę.
Nadal leżąc zdjałem buty pocierając pięta o piętę by spadły mi ze stóp.
Rozluzniłem mięśnnie i po chwili żadne slowa ani dzwięki nie dochodziły już do moich uszu.
Położyłem sie na plecach.
Powoli pograżylem się we śnie.

***

Emily ułożyła się tuż obok męża, układając głowę na jego torsie. Miała szczerą nadzieję, że od teraz wszystko będzie dobrze.
Jako, że maluch spał całkiem spokojnie sama tuż po chwili zamknęła ślepia, oddając się w objęcia Morfeusza.

***

Przebudziłem się widząc że Emily chrapie obok mnie. Jej oddech był równy i ztonowany a przy co drugiemu wydechowi powietrza towarzyszył nieziemski świst. Słonce chyliło saie ku zachodowi okrywając cała sypialnię pomarańczowo-malinową poswiatą.
Wstajac z łóżka zakręciło mi się w głowie.
Po krótkiej chwili przekonalem sie ze ostatnie wydarzenia nie były snem.

Emily, mimo tego, iż spała wyjątkowo mocnym snem dała się zbudzić za sprawą wdzierającej sie do pomieszczenia czerwonej poświaty i paru cichych szmerów za które oskarżyć można już wyłącznie Sama. W rzeczywistości leżała tak nie dłużej niż parę godzin, ale ta spora drzemka pozwoliła nabrać jej energii na resztą dnia - albo wieczór, zbliżający się wielkimi krokami.
Przeciągając się szeroko na materacu, powoli otworzyła jedno oko i przewracając się na drugi bok spojrzała na męża. W tym świetle musiała wyglądać uroczo lub conajmniej tak jak wygląda świeżo upieczona, szczęśliwa matka. Nie podnosząc się z miejsca, uśmiechnęła się lekko i ułożyła wygodniej na poduszkach.
- Wypoczęty? - zagadnęła subtelnie, choć nadal półprzytomnie.

- Bardzo...- odpowiedziałem powstrzymujac ziewanie.
Chwyciłek kilka kawałów drewna z kata i zacząłem rozpalać w piecu. Była juz jesień. Mając małe dziecko w domu nie mogłem ryzykować że moja familia się przeziębi. (hehe)
***

//zagubiona w akcji iii.. wieeelki powróóóót!! //

Zapukałam i wychyliłam się przez drzwi...
-Hej.. nie przeszkadzaam??
Spytałam wchodząc po cichu do pokoju widząc że Emily i maleństwo śpi...
-Gratuluję..
Pogratulowałam Samowi po czym wręczyłam mu mały podarunek..
-To taki podarunek z okazji narodzin Waszego maleństwa... Wiem wiem długo mnie nie było ale już jestem.. wróciłam po długim czasie...
Uśmiechnęłam się lekko.

// podwórko //Z iskierkami szalonego szczęścia i podekscytowania w oczach przyłożyłem palec do ust.
- Ciii..... - szepnąłem.
Zerknąłem na Emily.
- Spi... .
Wziąłem od dziewczyny małą ozdobną torebeczkę. Zajrzałem do środka. Były w niej mięciótkie błękitne śpioszki.
- Dzię... dziękuję. -powiedziałem wzruszonym tonem który pierwszy raz w życiu wydobył się z moich ust.
- A wy ??? -kontynuowałem szeptem.
- Kiedy skombinujecie małego Setha Juniora ?

-Nie ma za co..
Zasmialam sie bezglosnie
-Nie popedzaj...
Powiedzialam rozbawiona.
-Moze chodzmy lepiej do salonu zeby ich nie obudzic..
Zaproponowalam po czym poszlam do salonu..

//porzadzilam sie ahaha Salon//

- Ale ja chę zostać Wujkiem. - powiedziałem ochoczo. To że mam już swoje dziecko nie znaczyło że nie chce by mój maluch niemiał sie z kim bawić. Levi będzie potrzebował towarzystwa. Przecież grunt to rodzinka.
// salon //